با سلام 
علاوه بر تاپیک پرسش های کانال ماهیگیر طلایی، تاپیک دیگری با عنوان مصاحبه با ماهیگیران ورزشی برجسته ایران ایجاد شده تا دسترسی شما علاقمندان به این بخش به آسانی صورت گیرد. همه مصاحبه ها با عنوان برنامه صندلی طلایی در کانال تلگرامی ماهیگیر طلایی ارائه شده و به صورت بایگانی در اینجا قرار داده می شود.

با سپاس
نوید عباسی

کانال تلگرامی ماهیگیر طلایی
https://t.me/goldenfisher

صندلی طلایی با جناب رازمیک باباخانی

روزشمار 97/9/11

1- پس از معرفی مختصری از خود بفرمایید کِی و چگونه با ماهیگیری آشنا شدید؟

ضمن سلام و ارادت خدمت همه دوستان، من رازمیک باباخانی هستم، بزرگ شده خرم آباد لرستان و ساکن تهران. شغلم قطعه ساز و قالب ساز قطعاته و درحال حاضر هم تعمیرات چوب و چرخ و وینچ و همچنین انواع لوری رو انجام میدم.

من ماهیگیری رو مثل خیلی از دوستان از سن کم از پدرم یادگرفتم و از رودخونه های خرم آباد و میشه گفت با ماهی­هایی مثل شیربت و زرده و سونگ شروع کردم. از سن هفده سالگی که برای اولین بار به گهر رفتم و از اون سال به بعد چون به خرم اباد نزدیک بود تقریبا سالی یکی دو بار رو میرفتم و با قزل خال قرمز و زردپر هم اونجا آشنا شدم.

چندسالی که گذشت و وقتی که ساکن تهران شدم چون جایی رو نمیشناختم و دوست ماهیگیری هم نداشتم باز هم برای ماهیگیری مجبور میشدم به لرستان برم تا اینکه یکی از اقوام منو با خودش به سد لار برد و حالا دیگه کی میتونست رازمیکو تهران نگه داره! دوستان خوبی رو اونجا پیداکردم، مخصوصا با خیلی از ماهیگیرای ارمنی و کهنه کار دوست شدم و بسیار ازشون درس گرفتم وکم کم وارد سیستمها و روشهای روز دنیا و لوازم و ابزارهای جدید شدم و حالا دیگه به جزاعتیاد به ماهیگیری، به خرید لوازم هم اعتیاد پیداکردم.

چندوقتی به همین منوال گذشت تا با مجتبی منسوجی آشنا شدم و با ایشون به شهرها و استانهای مختلفی میرفتم . چهارمحال و بختیاری رو بخاطر مناطق بکر و ماهیهای قزل الای خوبی که داشت خیلی پسندیدم و حالا دیگه اونجا شده بود بهشت ماهیگیری من و از هر فرصتی برای رفتن به اونجا استفاده میکردم. توی همون سالها مسافرتی به قشم داشتم و برای اولین بار چوب وچرخ هم با خودم بردم و دست برقضا با یکی ازکارکنان هتل که ماهیگیر بود آشنا شدم و چهار پنج روزی که اونجا بودم با ایشون به ماهیگیری رفتم و خیلی بهم خوش گذشت و جنگندگی ماهیهای جنوب رو که دیدم و لمس کردم، دیگه کم کم ماهیهای رودخونه و دریاچه از ذهنم خارج شدن و تمام فکر و ذکرم شد ماهیهای دریای جنوب و عملا ماهیگیری رودخونه رو خیلی کمتر میرفتم و تا میتونستم مسافرتهای جنوب رو زیادترکردم.

متاسفانه سال  92 توی یکی ازسفرهای ماهیگیریم به چهارمحال تصادف خیلی شدیدی کردم و یکی از همراهانم فوت شد ومن هم حدود یکسال بستری بودم ویکسال هم بعد از اینکه از تخت بلند شدم فقط با عصا میتونستم آهسته قدم بزنم و دیگه هیچ کاردیگه ای نمیتونستم انجام بدم وازاین طرف هم فوق العاده دلتنگ ماهیگیری بودم و همین امر باعث شدکه دیگه سمت رودخونه نتونم برم وعملا شدم یه ماهیگیر آبشور و تا الان هم که درخدمت شما هستم.

2- به چه نوع ماهیگیری بیشتر علاقمند هستید؟

ترولینگ و اسپین آب شور.

3- زیباترین خاطره ای که در مورد ماهیگیری داشتید چه بوده؟

باور بفرمایین نمیتونم از بین خاطرات ماهیگیریم یه دونه رو انتخاب کنم چون همه برنامه های ماهیگیری من با دوستان بوده و بخاطرهمین هرکدوم از برنامه هام شیرینی و لذت خودش رو داشته و همیشه از وجود دوستان و جمع شدنهای لب آب بالاترین انرژی ها رو گرفتم و هر روز دارم باخاطراتشون زندگی میکنم.

4- ماهیگیری امروزی با گذشته ها چه تفاوت هایی دارد؟

از نظر امکانات و ابزار، خب مسلمه خیلی پیشرف کرده و کار ماهیگیر خیلی آسون شده. قبلا این همه تنوع طعمه و وسیله و چوب و چرخ و نخ و... نبود و بخاطر همین این ماهیگیر بودکه مجبور میشد با وسایلی که داشت از هنر و خلاقیت خودش استفاده کنه تا بهترین نتیجه رو بگیره، ولی الان با این همه پیشرفت و تنوع لوازم و طعمه ها کارکمی راحت تر شده ولی متاسفانه ماهی خیلی کم شده و طبیعتمون درحال نابودیه.

5- نظر شما در مورد فرهنگ رهاسازی چیست؟

فرهنگ رهاسازی یه مسئله ایه که سالیان زیادیه توی اکثر کشورهای دنیا و بین ماهیگیرها رواج داره و مختص ماهی های درحال انقراض و یا نوع خاصی از ماهیگیری هم نیست، به نظر من اونها جزئی از لذت ماهیگیری میدونن این کار رو. میشه گفت پنجاه درصد لذت رو اگه گرفتن ماهی ببینیم، پنجاه درصد بقیه اش رهاکردن و جان بخشیدن به اون ماهیه که هر دو قسمت با هم میشه اون عشق و اون انرژی که این ورزش و این رشته داره. ولی این فرهنگ اولا خیلی دیر به کشور ما اومد و دیگه این که طرز جا انداختن و باب شدنش هم به نظر من کمی اشتباهه، یا حداقل داره مسیر رو اشتباه میره.

من امیدوارم دوستان و پیش قراولان این فرهنگ راهکارهایی برای ترغیب ماهیگیران به این حرکت قشنگ و صد البته واجب برای ماهی های باقی مانده و درحال نابودی کشور درنظر بگیرن و از دوستان ماهیگیر هم میخوام بیشتر در این مورد فعالیت کنند و خودشون تک تک تبدیل به یک پیش قراول بشن.

6- آینده ماهیگیری ورزشی را در ایران چگونه می بینید؟

میشه امیدوار بود ولی حرکتش خیلی کند و آرومه و باید کمی سرعت بخشید.

7- چه نصیحتی برای ماهیگیران تازه کار دارید؟

این سوال منو یاد زمان جنگ انداخت که توی جبهه با رزمندگان مصاحبه که میکردن و میگفتن پیامتون به مردم چیه و اونام همگی میگفتن من کوچیکتر از اونم که پیام بدم، حالا من هم نمیدونم بگم یا نگم! نصیحت که نمیشه گفت ولی دوست دارم اینو بگم که دوستیها و جمع های لب آب و دریا و دریاچه و طبیعت، جزو بهترین لحظات زندگی من بوده و با خاطرات و به یاد آوردن اون لحظه ها همیشه به وجد میام و با دیدن عکسها، خودم رو توی اون لحظه میبینم و همین باعث میشه که توی زندگیم همیشه پرانرژی باشم. قدر این لحظه ها رو بدونین و اجازه ندین موضوعات بی ارزش این لذت رو از شما بگیرن.

8- نقش شبکه های مجازی ماهیگیری را چگونه ارزیابی می کنید؟

از شبکه های مجازی نگو که دلم خونه!

به نظر من شبکه های مجازی و مخصوصا گروه های مجازی مثل یه چاقو میمونه که تو دست کی باشه و اون شخص برای چه منظوری ازش استفاده میکنه. اطلاعات خوبی رد و بدل میشه، دوستی های خیلی خوبی رو شاهدش بودیم، تجربه های عالی دوستان به اشتراک میزارن وووووو، ولی خب بدی هایی هم داره و اون این که اشخاص معدودی هم هستن که صرفا برای یادگرفتن مناطق بکر و بقولی دنبال چاله میگردن و وقتی هم یادگرفتن تا اونجا رو نابود نکنن دست بردارنیستن. و یه مسئله دیگه این که بعضی از دوستان و مخصوصا و مخصوصا جوونها و اونهایی که تازه ماهیگیرشدن، وقتی میان عکسهای دوستان رو که با ماهی گرفتن رو توی گروهها میبینن و میبینن اون عزیز رو چقدر تشویق و تمجید میکنن و براش لایک میفرستن، خواه ناخواه اونها هم دلشون میخواد بتونن هرچه سریع تر مثلا ماهی سایز بگیرن و اونها هم مورد تشویق قرار بگیرن که این البته هیچ ایرادی نداره وخود من هم شاید دوست داشته باشم که بهترین ماهیها رو بگیرم و عکسهاش رو توی گروه ها بفرستم و موردتشویق هم قرار بگیرم ولی مسئله اینجاست که آیا من درحال حاضر میتونم این کار رو انجام بدم؟ آیا من تجربه ام به اندازه اون دوستی که عکس گذاشته هست؟ آیا من وسایل و امکانات اون دوستمون رو دارم؟ و خیلی سوالهای دیگه رو من باید اول از خودم بپرسم و بعد دنبال ماهیهای تروفه و عکسهای متنوع از انواع ماهیها باشم، پس میخوام بگم همه میتونن ماهیهای خوبی بگیرن و عکسهای زیبایی خلق کنن ولی اولا عجله نکنن و دوما امکاناتشون رو هم درنظر داشته باشن. من شاید از هر چهارباری که هزینه میکنم و از کار و زندگیم میزنم و با هزار مشکل میرم جنوب یک بارش رو بتونم ماهیهای دلخواهم رو بگیرم و وقتی عکس میفرستم و همه میبینن، این مسئله رو نمیدونن که من سه بار قبلش اومدم جنوب و کلی هزینه کردم ولی دست خالی برگشتم و این بار چهارمی تونستم این ماهی رو بزنم. پس نباید عجله کرد، بایدکمی صبور بود کمی معقولتر به این مسئله فکرکنن و بعد اگرخواستن عمل کنن.

9- و سخن پایانی؟

و اما سخن پایانی. اولا از دوستان ادمین این کانال بابت این کار قشنگشون تشکر میکنم و این که من رو قابل دونستن و به عنوان یه ماهیگیرکوچیک دعوت کردن ممنونم. امیدوارم این کار ادامه داشته باشه تا از تجربیات پیشکسوتامون هم بتونیم بهترین استفاده رو ببریم.

صندلی طلایی با جناب احمد حسنی

روزشمار 97/9/18

1- پس از معرفی مختصری از خود بفرمایید کِی و چگونه با ماهیگیری آشنا شدید؟

 بنده  احمد حسنی هستم،  متولد 1337از تهران. حدود 55 ساله که ماهیگیری میکنم و اولین بار حدود 6 سال داشتم که در منطقه شمال زادگاه پدری با ماهیگیری آشنا شدم و از این که میدیدم یک نفر چطور با ماهی میجنگه به وجد اومدم و همیشه تو رویاهای کودکی خودمو میدیدم که با ماهی ها مبارزه میکنم که  این استارت این ورزش مفرح شد و تا کنون هم نتونستم و نخواهم توانست دست بکشم و اگر چاره ای باشه دلم نمیخواد از کنار آب بلند بشم.

2- به چه نوع ماهیگیری بیشتر علاقمند هستید؟

یه ماهیگیر ورزشی ماهیگیری هست که هرگز نگه فلان ماهی اینجوریه فلان ماهی اونجوریه. وقتی چوب به دست گرفتی باید فقط و فقط به فکرصید باشی و بدونی وقتی کنار آب قرارگرفتی در اون آب چه ماهی وجود داره، اون وقت هست که باید وسایل آماده کنی و مرد و مردانه با بزرگترین ماهی اون آب مبارزه کنی و خودتو محک بزنی. در این چند سال عمرت که به پای آب گذروندی چی یاد گرفتی. یه کشتی گیر اگر صدسال هم کشتی گیر باشه فقط از یک فن استفاده کنه همیشه شکست خواهد خورد. یه ماهیگیر هم باید اینقدر تجربه به دست بیاره که بتونه خودشو در این مبارزات محک بزنه. برای من فرقی نداره که وقتی در یه منطقه صید حاضر شدم دراون آب چه ماهی وجود داره فقط خودمو آماده یه مبارزه شیرین میکنم. قزل باشه آمورباشه کپور یا حتی کولی، برای من فرق نداره. برای بنده فقط تکنیکهام و مبارزه مهم هست و یه ماهیگیرخوب نباید فرقی بذاره بین دیگر ماهیان، هرکدام یه لذت خاص خودشو داره که انشالله همه تجربه کنن.

3- زیباترین خاطره ای که در مورد ماهیگیری داشتید چه بوده؟

یادمه که تازه شش سال داشتم و با پدر و مادر همیشه می­آمدیم شمال خونه اقوام برای تفریح. اون موقع ها کسی علاقه چندانی به ماهیگیری نداشت و ماهی رو فقط ماهی سفید میدونستن. تو همه رودخونه ها پر از ماهی های گوناگون بود حتی داخل نهرهایی که به شالیزارها منتهی میشد ماهی های ریز و درشت برای خودشون میچرخیدن. اون موقع ها من چون کوچک بودم اجازه نداشتم زیاد از خونه دور بشم مگر با خانواده. یک روز که اومدم با برادر بزرگترم کنار آب تا شنای بچه ها  رو تماشا کنم چشمم خورد به همسایه فامیلمون که داشت ماهیگیری میکرد. کنجکاو از برادرم جدا شدم و رفتم پیش اون و دیدم یک ماهی زردپر بزرگ گرفت خوشم آمد. دوان دوان آمدم به برادرم گفتم که اون یک ماهی گرفته خیلی بزرگه. گفت دوست داری برات قلاب درست کنم؟ با خوشحالی بغلش کردم گفتم منم قلاب میخوام. همان روز با سوزن و مقداری نخ خیاطی و تکه ای چوب که از درخت برید و یک تیکه چوب پنبه که از سر شیشه الکل بود برام یک قلاب درست کرد. من که شادمان از این کار بودم فردا صبح به اتفاق برادرم با کمی خمیر نون بربری کنار نهر خونه فامیلمون که به شالیزار منتهی میشد نشستیم و به من گفت اگرچوب پنبه رفت زیر آب ماهی گیر کرده بنداز بیرون. دقیقه ای نگذشت که شناور من رفت زیر آب. وقتی کشیدم بیرون همون لحظه باد خاک رو ریخت تو چشمم و منم ماهی رو ول کردم چششموگرفتم و ماهی با پشتک زدن افتاد تو آب. برادرم که از این کارم ناراحت شده بود زد تو سرم که چشمت جایی نمیره اول ماهی رو بگیر بعد چشمتو. از اون روز اولین تجربه خودمو پیدا کردم و دیگه کارم شده بود هر روز کنار همون نهر ماهیگیری کردن ولی هرگز چوب خیزران نمیتونستم داشته باشم اون موقع پول کم بود و ارزش داشت. فامیل همه از ترس من نخ و سوزن خیاطی های خودشونو قایم میکردن که من برندارم قلاب درست کنم. پس از سالها که گذشت و من نزدیک 11سال داشتم خلاصه یک روز مادر بزرگم برای اولین بار وقتی که دید چقدر به ماهیگیری علاقه دارم یک نی خیزران و یک عدد قلاب سیاه و مقداری نخ نایلون شماره 60 برام خرید و به من هدیه داد. اون روز بزرگترین روز زندگیم بود شب چوب رو بردم تو اتاق و کنار خودم گذاشتم و تا صبح خوابم نمیبرد که صبح برم ماهی سایز بزنم. فردا صبح با عشق تمام رفتم کنار آب و همیشه ماهی های درشت صید میکردم و برای خودم دنیایی داشتم که توصیفش برای هرکسی امکان پذیر نیست. همیشه تابستان که میشد مدارس تعطیل میشد یا عید که من با اصرار و خواهش خانواده ام راوادار میکردم که بریم شمال. ولی حالا که به گذشته نگاه میکنم میبینم که این بی رحمها با تورکشی و برق و سم چه جنایتی در حق نسل آینده دارن انجام میدن وگرنه هرگز با قلاب ماهی تموم نمیشه. عزیزان بیاید همه با هم دست در دست هم، دوباره این آبزی زیبا رو به طبیعت برگردونیم.

4- ماهیگیری امروزی با گذشته ها چه تفاوت هایی دارد؟

ماهیگیرهای امروزی با ماهیگیرهای گذشته خیلی تفاوت دارن. ماهیگیرهای گذشته خیلی دل به رحم بودن فقط به اندازه نیازشون صید میکردن. یخچال های مدرن امروزی نبودکه تا گلو پرش کنن. ماهی ریزها همه آزاد میشدن و کسی اونها را نمیبرد. یادمه اولین ماهی درشتی که گرفتم حدود دو کیلو بود، با شوق و ذوق بچگانه ماهی را برداشتم بردم خونه داییم و با فریاد بلند داد زدم که یه ماهی بزرگ گرفتم. پدربزرگم وقتی چشمش به ماهی افتاد چندحرف ناجور بهم زد و یه ترکه برداشت که منو بزنه که داییم ممانعت کرد. وقتی اعتراض کردم در جواب گفت اینها کوچیکن با این کارت نسل ماهی رو از بین میبری. برو درشتاشو بگیر نه بچه قورباغه. الان میدونم که اون چی به من میگفت ولی حالا هرکس از ماهیگیری خوشش میاد میره یه جوب میخره و چون چیزی بلد نیست برای شروع ی قلاب ریز میبنده میفته به جون ماهی های ریز و از صیدشون لذت میبره و فقط حال را میبینه نه فرداها را. از طرفی چون هیج تفریح سالمی درکشور وجود نداره اکثریت به این ورزش روی میارن. در قدیم ما فقط از کرم و لارو حشرات، قورباغه، آبدزدک، ملخ، نان و دیگر طعمه های طبیعی استفاده میکردیم ولی متاسفانه الان به غیر از معدود افرادی که احساس مسئولیت میکنن و از طعمه های شیمیایی استفاده نمیکنن مابقی هر چیزی ک پیدا میکنن مورداستفاده قرارمیدن و براشون فرقی نداره فقط میخوان ماهی بگیرن.

5- نظر شما در مورد فرهنگ رهاسازی چیست؟

در مورد فرهنگ رهاسازی باید عرض کنم هرکس در هر جایگاهی هست چه در فضای مجازی یا حضوری، قبل از یاد دادن ماهیگیری به شخص داوطلب ابتدا باید اونو با اوضاع بدخیم مناطق ماهیگیری و فرهنگ رهاسازی آشنا کنه نه این که بگه نخ رو اینجوری ببند، فلان قلاب رو با این گره ببند، طعمه را اینجوری بزن سر قلاب و ... ابتدا بایستی کلاسهای توجیهی برای اون تازه کارگذاشته بشه تا بدونه برای فردا نباید اشتباه کنه چون فرداها خیلی دیره شاید سالها طول بکشه تا طبیعت خودشو احیا کنه پس از همین امروز  باید فرهنگ رهاسازی جا بیفته وگرنه فرداها شاید دیگه نباشه مثل خیلی از موجودات از قبیل ببر مازندران، گورخرایرانی و شیرایرانی و ...

6- آینده ماهیگیری ورزشی را در ایران چگونه می بینید؟

آینده ماهیگیری در ایران را بسیار بد و تاریک میبینم و علت آن را هر روزه بنده دارم به چشم میبینم که چطوری از بالادست رودخونه ها یک تور سراسری بر میدارن و یه نفر یک سر طناب تور را داره و شخص دوم با قایق پارویی سر دیگر تور را و هرچی که دررودخونه باقی مونده را جمع میکنن. ازریز تا درشت و هر جاش هم که نتونن تورهای متری میبندن. از طرفی ماهیگیران شمالی هم که اینها را میبینن بیشتر لج میکنن میگن ما آزاد کنیم اینا جمع میکنن. از سویی دیگر تمام سدها که داخلشون ماهی هست توسط عوامل دولتی اجارداده میشن و مناطق مرداب هم اجاره داده میشه از پرنده تا آبزی فرقی از طرف دیگه فاضلابهای شهری که شهرداری ها و بیمارستانها و کارخانجات روانه رودخانه ها میکنن. اگر با همین وضعیت باشه و مسئولین به فکر چاره ای نباشن باید فاتحه ماهیگیری را خواند.

7- چه نصیحتی برای ماهیگیران تازه کار دارید؟

من نصیحت خاصی برای جوانان کشورم ندارم فقط ازشون درخواست دارم و همینجا اعلام میکنم  بنده که عمری ازم گذشته و چند صباحی مهمان این روزگارم ولی این طبیعت برای شماست برای فرزندان و نوادگان شماست. پس اول از ریختن زباله در طبیعت خودداری کنن تا باعث صحنه های چندش آور و بیماری ها نباشن و دوم ازگرفتن و بردن ماهیهای ریز خودداری کنن. از همشون ممنونم.

8- نقش شبکه های مجازی ماهیگیری را چگونه ارزیابی می کنید؟

درسته که همین شبکه های اجتماعی باعث دوستی ها و پیوندهای زیادی شد و خیلی افراد به واسطه همین شبکه ها راه و چاره ماهیگیری را یاد گرفتن ولی ای کاش نبود که در کنار همین یادگرفتن ها توسط یه عده افراد فرصت طلب چه رودخونه ها و چه ماهی هایی قتل عام شدن و اگر نیازهای روزمره به این شبکه ها نبود بنده کلا با این شبکه ها مخالفت میکردم.

9- نظر شما در مورد رعایت حقوق مولفین در فضای مجازی چیه؟

نظر بنده در مورد حقوق مولفین اینه که یک نفر میاد بدون گرفتن حتی یک پول سیاه و بدون چشم داشت ساعت ها از وقت ارزشمندش میزنه، از کنار خانواده خودشو دور میکنه و هی مینویسه و خط میزنه، فکر میکنه اعصاب خانواده خودشو بهم میزنه تا یک مطلب را به رشته تحریر در بیاره. سزاوار نیست به عوض تشکر از اون مولف یا استاد بیان و اسم اونو حذف کنن و ببرن درگروه هاشون پخش کنن انشالله که جا بیفته و تکرار نشه.

10- و سخن پایانی؟

اولا باید تشکرکنم از عزیزانی که همت کردن و یک همچین برنامه قشنگی را انجام دادن و بنده به عنوان یک عضوکوچک از خانواده ماهیگیران از عموم هم وطنان ماهیگیرم خواهش میکنم که دوستدار طبیعت خودشون باشن و فقط به فکرگرفتن ماهی نباشن. فقط اگر پنج دقیقه نه بیشتر در هر مرحله از ماهیگیری وقت بذارن و پیرامون خودشون رو تمیزکنن محیط زیستمون زیبا هست زیباتر میشه. از همه عزیزان و سرورانم تشکر میکنم.

صندلی طلایی با جناب بهزاد فتحی

روزشمار 97/9/25

1- پس از معرفی مختصری از خود بفرمایید کِی و چگونه با ماهیگیری آشنا شدید؟

 سلام و عرض ادب خدمت گردانندگان و خوانندگان ماهیگیر طلایی، که قطعا یکی‌ از مفیدترین و ‌بدون حاشیه ­ترین رسانه­ های ماهیگیری دنیای مجازی است.

 بهزاد فتحی، ۴۷ ساله و ساکن تهران.

سال ۶۳ در یک اردوی دانش آموزی وقتی روز سوم به دلایلی مبهم ، خودرویی که غذای اردو رو ‌تامین می­کرد، تاخیر کرد و همگی ما از صبح تا ظهر بدون غذا مانده بودیم. با دیدن یک استخر بسیار بزرگ و ماهیان داخلش دست به کار شدم و غذای ظهر خودم و سه تن از دوستانم رو با گرفتن چند ماهی تامین کردم و این آغاز‌ یک شور و شعف تازه بود برای یک نوجوان ۱۳ ساله ...

بعدها با یک نی دو متری و بعد چوب و چرخ ارزان قیمت تهیه شده از بازار انزلی، کم کم وارد دنیای ماهیگیری شدم.

2- چرا ماهیگیری کپور انتخاب اول شما بوده؟ به دیگر سبک­های ماهیگیری هم علاقمند هستید؟

همه مسیرهای زندگی از جمله خود ماهیگیری یا شاخه مربوط آن، الزاما انتخاب فرد نیستند.‌ عوامل بسیاری دست به دست هم می­دهند تا انسان در یک مسیر ‌قرار بگیره. شاید دوستانی که با آنها ماهیگیری می­رفتم و شاید دلایل مختلف دیگر. تقریبا به همه شاخه­ های ماهیگیری علاقه دارم. عاشق ماهیگیری اردک ­ماهی هستم. همچنین به شیوه زیبای فلای بسیار علاقه دارم.

3- زیباترین خاطره­ای که در مورد ماهیگیری داشتید چه بوده؟

خاطره خوب در ماهیگیری همیشه زیاده و هر کدام لطف و رنگ و بوی خود رو دارند.

ولی بهترین اتفاق در ماهیگیری برای من،  آشنایی و دوستی با برخی از بهترین ماهیگیران ایران و دوستی عمیقی است که این میان شکل گرفته. طوری که بهترین لحظات سال­های اخیرمان در کنار همدیگه شکل گرفته.

4- ماهیگیری امروزی با گذشته­ ها چه تفاوت هایی دارد؟

وضعیت ماهیگیری امروز از خیلی از جنبه ها با گذشته فرق کرده که بخشی از آنها منفی و بخشی مثبت هستند.

از جنبه­ های منفی ماهیگیری در وضعیت کنونی میشه به بروز بسیاری از حواشی و گرایش برخی ماهیگیران به جنبه­ های خودنمایانه و رواج برخی حسادت­ها و ... اشاره کرد. و البته به روز شدن اطلاعات علمی ماهیگیری، توجه و اهتمام تعدادی از ماهیگیران به رهاسازی ماهی و دسترسی به ادوات و لوازم پیشرفته ماهیگیری از جنبه­ های مثبت وضعیت حاضر تلقی میشه.

5- نظر شما در مورد فرهنگ رهاسازی چیست؟

حدود ده سال پیش وبلاگی با همکاری آقای مهرداد پارسی راه اندازی کردیم با هدف تبلیغ و ترویج ماهیگیری بگیر و رها کن. برخوردها با این وبلاگ بسیار متفاوت بود. در عین حال که تعداد زیادی از ماهیگیران با این وبلاگ ‌به ماهیگیری بگیر و رها کن گرایش پیدا کردند، فعالیت‌ این وبلاگ با مخالفت­ها و سنگ اندازی­های طیفی از ماهیگیران روبرو شد و در نهایت ناباوری، این وبلاگ‌ توسط طیف مربوطه هک و فعالیتش متوقف شد.

یکی از معضلات در فرایند ماهیگیری ما، عدم وجود قوانین مشخص در زمینه الزامات رهاسازی یا سورتینگ بر اساس اقلیم­ها و ماهی­های مختلف هست. اگر این قانون بر اساس تصمیماتی کارشناسانه از جانب ارگان‌های متصدی تدوین بشه قطعا تاثیر بسزایی در این فرهنگ خواهد داشت.

6- آینده ماهیگیری ورزشی را در ایران چگونه می بینید؟

آینده ماهیگیری ما چشم اندازی دوگانه داره. از یک سو یک عده از ماهیگیران  تلاش های موثری در زمینه بهبود وضعیت ماهیگیری انجام میدن و از سوی دیگه ... بگذریم از این بحث.

7- نظر شما در مورد ماهیگیری در مکان­های مصنوعی و این که برخی افراد از این مکان­ها به عنوان حوضچه یاد می­ کنند چیست؟

کشورهای پیشرفته از لحاظ محیط زیست و البته ماهیگیری، قوانین مشخصی در این زمینه­ ها دارند. استفاده از مکان­های طبیعی در این کشورها تابع قوانین بسیار دقیق و چه بسا سختی هستند. راه­ کار موثر چنین کشورهایی برای حفظ طبیعت، صرفا به اعمال ممنوعیت­ها و محدودیت ها نیست، بلکه ایجاد و راه اندازی مکان­های مصنوعی با کاربری شکار و ماهیگیری یک شیوه موثر در این زمینه است. نکته مهم در این زمینه استقبال بسیار زیاد ماهیگیران از چنین مکان­هایی است به گونه ­ای که نه تنها ماهیگیری در چنین مکان­هایی را  عار نمی­دانند بلکه به عملکرد در این مکان­ها افتخار هم می­کنند. یکی از آسیب­های بسیار مهم در ماهیگیری کشور ما، برخی تصورات و عملکردهای اشتباه از جانب برخی ماهیگیران هست که ماهیگیری در مکان­های مصنوعی رو عیب و عار دانسته و عملکرد ماهیگیرانی که در مکان­های مصنوعی ماهیگیری می­کنند رو به سخره می­گیرند.

آسیب بزرگتر اما مربوط به پدیده­ای است که سعی در رو در رو قرار دادن مکان­های ماهیگیری دارند و برای تخریب در این زمینه، از عناوین نادرستی استفاده می­کنند. بخشی از این عملکرد ریشه در نا آگاهی و بخشی ناشی از بی ­اخلاقی­های برخی ماهیگیر نماهاست که برای به زعم خودشان مطرح شدن! این چنین تلاش می­کنند.

8- نقش شبکه ­های مجازی ماهیگیری را چگونه ارزیابی می کنید؟

نقش فضای مجازی در تمام زمینه­ های زندگی انکار ناپذیر هست و مقوله ماهیگیری هم از این قاعده مستثنی نیست. فضای مجازی همانند واقعیت جاری در فرآیند ماهیگیری، نقشی دوگانه ایفا می­کنه. در واقع همان طور که جنبه­ های مثبت و منفی در جای جای اتفاقات ماهیگیری جاری هست، همین روند در فضای مجازی هم وجود داره. بنده سعی کردم  همواره در بخش خوب این اتفاقات دخیل باشم و از حدود ده سال پیش با وبلاگ نویسی ماهیگیری در این فضا حضور داشتم.

9- در سال­های اخیر برخی افراد انتقادات شدیدی نسبت به شما داشته اند، توضیحی در این مورد دارید؟

مشق نانوشته، غلط ندارد.  بگذارید خوش باشند.

10- در زمینه برگزاری مسابقات و کارگاه­ های آموزشی چه فعالیتی داشتید و تاثیر آن را چگونه دیدید؟

بنده در دورانی که دبیر انجمن ماهیگیری بودم، به تبع احساس وظیفه نسبت به تدوین یک‌ آیین نامه برای مسابقات اقدام کردم و پس از آن طی همکاری که با مدیریت باشگاه خوارزم صورت گرفت مسابقاتی رو طراحی و اجرا کردیم و همین الان که در حال پاسخ­گویی به سوالات حاضر هستم در حین اجرای یکی دیگر از مسابقات مذکور هستیم. میزان استقبال از این مسابقه، خود موید کار انجام شده است.

از طرفی دیگر بنا بر  لزومی که در زمینه  آموزش صحیح  ماهیگیری احساس کردم نخستین دوره ­های عملی و دانش افزایی ماهیگیری کپور رو طراحی و اجرا کردم که دو دوره همزمان، اخیرا به اتمام رسید و چنانچه دوستانی علاقمند به شرکت در چنین دوره ­هایی باشند، ادامه خواهد یافت.

11- چه نصیحتی برای ماهیگیران تازه کار دارید؟

بنده در حد و اندازه­ های نصیحت نیستم. ولی صرفا بر مبنای تجربه اشتباهات گذشته ام، برای پرهیز از آزمون راه­ های اشتباهی، به ماهیگیران جوان توصیه می­کنم که با آموزش صحیح و در نتیجه آگاهی بیشتر پا به عرصه ماهیگیری ورزشی بگذارند.

12- و سخن پایانی؟

ماهیگیری، عرصه ورزش و تفریح ماست. برای همه ما بهتره این ‌عرصه عاری از حواشی و اتفاقات بد باشه. سعی کنیم دنیای ماهیگیری بهتری داشته باشیم.

صندلی طلایی با جناب فرهاد دادمهر

روزشمار 97/10/2

1- پس از معرفی مختصری از خود بفرمایید کِی و چگونه با ماهیگیری آشنا شدید؟

فرهاد دادمهر هستم، متولد اسفند ۱۳۳۶، بازنشسته شرکت مخابرات ایران.

۱۲ یا ۱۳ ساله بودم که همراه خانواده مطابق همه ساله به شمال  رفتیم، در بازار بابلسر پدرم یک خیزران برام خرید که نخ و قلاب و شناور هم داشت . همان روز من به رودخانه بابلسر رفتم ضمن دوست یابی و دوستی با  محلی های هم سن و سال خودم که ماهی میگرفتن و راهنمایی آنها و دادن طعمه شروع به ماهیگیری کردم. اتفاقا همان روز حدود ۵۰ تا ماهی گرفتم که یک وعده غذایمان هم شد. از همانجا علاقمند شدم.

2- چرا به روش اسپینینگ بیشتر علاقمند هستید؟ به دیگر سبکهای ماهیگیری هم تمایلی دارید؟

به نظر شخصی خودم صید به روش اسپینینگ لذت بیشتری دارد. اگر هم صیدی نداشته باشی باز از ماهیگیری هم لذت میبری هم تخلیه انرژی انجام دادی. البته روشهای دیگر هم صید میکنم اما بیشتر شاید هشتاد درصد به روش اسپینینگ کار میکنم.

3- زیباترین خاطره ای که در مورد ماهیگیری داشتید چه بوده؟

تمام لحظات ماهیگیری برای من خاطره است. زیباترینشان دوستان خوب و بامرامی هستند که صید کردم، از سراسر ایران.

4- ماهیگیری امروزی با گذشته ها چه تفاوت هایی دارد؟

پیشرفت علم و تکنیک و تجهیزات امروزه نسبت به مثلا ۲۰ سال قبل بر روی تمام صنایع و ورزش ها و تجهیزات تاثیر گذاشته. ماهیگیری ورزشی هم از این امر مستثنا نیست. شاید با تمام وجود عرض کنم اصلا قابل مقایسه نیست.

5- در مورد فرهنگ رهاسازی چه نظری دارید؟

بشر امروزه با دستگاه های پیشترفته و شرکتهای عظیم چند ملیتی در حال بلعیدنِ جنگلها، آبزیان، ووووو هست. امروزه شاهد انقراض بسیاری از جانوران هستیم. تنها تعداد معدودی از کشورها هستند که دقت بیشتری برای محیط زیست و طبیعت خود دارند. کشور ما به خاطر فقر مالی و بعضا فقر فرهنگی بیشترین صدمات و لطمات را در چند سال اخیر به محیط زیست و طبیعت وارد کرده. در چنین شرایطی رهاسازی امری واجب و ضروری به نظر می آید.

6- چشم انداز ماهیگیری ورزشی را در ایران چگونه می بینید؟

با تشکلاتی که امروزه از سوی بعضی از دوستداران طبیعت و آموزشهای بعضی از اساتید و شبکه هایی که به همین منظور تشکیل شده کارهای خوبی در حال انجام است ولی کافی نیست. اگر به همین شکل و مقدار پیش برود آینده خوبی پیش رو نداریم.

7- نصیحت شما برای ماهیگیران تازه کار چیست؟

تنها توصیه من این است که اول آموزشهای لازم در مورد ماهیگیری ورزشی را ببینند بعد اقدام به ماهیگیری کنند. چون ثابت شده کسانی که دوره های مربوط به این رشته را پشت سر میگذارند هم به محیط زیست لطمه نمیزنند هم قدر صیدی را که انجام دادند میدانند و بیشتر تمایل به رهاسازی دارند.

8- نقش شبکه های مجازی ماهیگیری را چگونه ارزیابی می کنید؟

شبکه های مجازی ماهیگیری اقدامی هم مفید است هم مضر.

9- در خصوص فعالیت خود در زمینه ساخت طعمه های مصنوعی توضیحی بفرمایید، محصولات شما توان رقابت با انواع خارجی را دارند؟

ساخت اسپینر را بنده حدود ده سالی است انجام میدهم. روش ساخت هم در واقع ترکیبی است از تراشکاری و خراطی و طلاسازی. تمامی دوستانی که اسپینرهای بنده را دیدند و مصرف کردند میگویند که از بسیاری جهات نسبت به مشابه خارجی بهتر است. فقط در آب و رنگ و لعاب، خارجی ها از من جلوترند در بقیه کیفیات من از آنها جلوترم.

10- کدام نوع ماهی‌ها را به روش اسپینینگ صید کرده‌اید؟

انواع قزل آلا، ماهی سفید دهان گشاد، سوف، ماش ماهی، اسبله، اردک ماهی، باراکودا و چند ماهی آبشور که اسمشان را نمیدانم.

11- شما طبع شاعری هم دارید، لطفا برای ما شعری کوتاه و مناسب این گفتگو بسرایید.

پند ماهی دانا

پادشاه ماهیان گفتا: بیایید گِرد من

بار عام داد آبزیان را در یک انجمن

سوف و ماش و اُردکان، تا قزلان خالدار

گوش سپردند به پند پادشاه تاجدار

گفت آن دانا که طعمه خوب و بد دارد ولی

طعمه فرهاد دارد یک نشان از برتری

چونکه افتادید به قلابِ صیادی دِگر

سرخ شوید یا که کباب، تا شب نمی مانید اثر

لیک فرهاد بعد صید و عکس، رهاسازی کند

با همان تصویر زیبا، یک عمر شادی کند

                 (فردا)

 12- و سخن پایانی؟

در پایان عرایضم، در جامعه ای که از درب خانه میایی بیرون همه نوع تفریح خلاف مثل آب خوردن دم دست و میسر است، کسانی که با ورزش ماهیگیری اوقات فراغت میگذرانند و تخلیه انرژی میکنند انسانهای والایی هستند و کسانی که در این راه عده ای را آموزش می دهند و تشویق به این ورزش میکنند انسانهایی ستودنی.

صندلی طلایی با جناب احمد ستوده

روزشمار 97/10/9

1- پس از معرفی مختصری از خود بفرمایید کِی و چگونه با ماهیگیری آشنا شدید؟

سلام و عرض ادب. بنده احمد ستوده هستم، خدمت شما عرض کنم که از سن۱۳ سالگی عاشق ماهیگیری شدم، مدت ۵۳ سال هستش دارم ماهی میگیرم.

2- به چه سبک ماهیگیری علاقه دارید و چرا؟

من عاشق ماهیگیری با دست هستم، چرا؟ چون لذت ماهیگیری رو با تمام وجودت احساس میکنی، زمانی که ماهی تو آب حرکت میکنه چپ میره راست میاد زور میزنه کله میزنه، اون لحظه هست که آدم از ماهیگیری لذت واقعیش رو میبره.

3- زیباترین خاطره‌ای که در مورد ماهیگیری داشتید چه بوده؟

بهترین زمان زمانی بود که من اولین ماهیمو با سوزن قفلی گرفتم به وزن نیم کیلو، این خاطرش هیچ موقع از یادم نخواهد رفت، اولین ماهی که گرفتم با سوزن قفلی بود و نیم کیلو، یه ماهی چاپال.

4- ماهیگیری امروزی با گذشته چه تفاوت‌هایی داره؟

خیلی فرق داره عزیزم، اون موقع‌هارودخونه‌ها پر آب بود، دریاچه ها پر آب بود وسیله خیلی کم بود، ماهیگیر خیلی کم بود، اما امروز تمام دریاچه‌ها تمام رودخانه‌ها توسط آسفالت، آسفالت که دولت کشیده تقریبا میشه بگی همه چیز رو از بین برده، اون موقع خیلی خوب بود، ماهیگیر خیلی کم بود، مثل امروز هر کسی یه نخ و چوب و قلاب دست نمی گرفت که بیوفته به جون این طبیعت و رودخونه ها و دریاچه‌ها، همه رو با هم نابود کنه‌، اون موقع ۲تا ماهی می گرفتیم بلند میشدیم میومدیم ولی امروز متاسفانه نه، امروز هر کسی یه چوب لنسر دستشه و میرن نابود میکنن، به یکی و دو تا و ده تا هم قانع نیستن.

5- نظر شما در مورد فرهنگ رهاسازی چیست؟

بسیار کار خوبیه، بسیار کار پسندیده ایه، چرا؟ برای این که نسل ماهیان بومی ایران داره از بین میره، یعنی از بین هم رفته خیلی هاش از بین رفته و این ترویج دادن رهاسازی بسیار کار پسندیده و زیباییست.

اگه ما این کار رو انجام بدیم آیندگان به ما احترام خواهند گذاشت، میگن گذشتگان کسایی بودن که به ماهی احترام گذاشتن که هنوز نسل این ماهی داخل رودخانه هست. و یه مسئله دیگه که من بارها و بارها اعلام کردم ماهیان بومی ایران باید حفظ شود ولی متاسفانه متاسفانه عده ای از مسئولین شیلات اشتباه می کنند. تجربه به من ثابت کرده که ماهی قزل‌آلا و ماهی سوف که ماهی وارداتی هستند تمام ماهیان بومی ایران را دارند از بین میبرن، اینو بنویسید خواهش میکنم، ماهی قزل‌آلا رو رهاسازی نکنین چرا که ماهی بسیار خطرناکیه. تو رودخونه‌ها همه ماهی ها رو از بین میبره.الان ماهی سونگ ماهی چهارسبیل واهی زردپر خیلی کم شده دلیلش چیه هیچ کس نمیدونه، اول صید با تور، صید با کلر، صید با برق اینا رو نابود کرده و هر چیزیش هم که مونده اگه تو اون منطقه ماهی قزل‌آلا باشه، باقی رو هم از بین میبره.

6- آینده ماهیگیری ورزشی را در ایران چگونه می بینید؟

من امیدوار هستم که انشالله روز به روز با این فرهنگ رها سازی و این شبکه های اجتماعی که هم خوبه هم بده، بهتر بشه و انشالله که بهتر خواهد شد.

7- شما ماهیان سونگ و زردپر  بزرگی صید کردید، لطفا در خصوص وضعیت کنونی این ماهی ها اطلاعاتی در اختیار ما قرار بدهید.

این دو تا ماهی از یک خانواده هستند سونگ زردپر و چهارسبیل اینها از یک خانواده اند و همه ماهیان شکاری هستند گرفتنشون خیلی آسون ولی در عین حال خیلی سخته ماهیان خیلی خوبی هستند ولی فقط برای صید و هیچ کدوم طعم و مزه خوبی ندارن. اون هم به خاطر شیرین بودن تمام آبهایی هستش که در تمام رودخانه ها وجود داره.

8- تجربیات ماهیگیری برون مرزی شما چه بوده؟

من چندین کشور رفتم ولی متاسفانه چند کشور که اصلا بهمون اجازه نمی دادن بریم لب آب قلاب بندازیم اما در کشور تاجیکستان، عمان و امارات متحده من ماهیگیری کردم و اصلا قابل مقایسه با ایران نیستند. اینجا باید صبح تا عصر بشینیم که یه دونه دوتا ماهی بگیریم اما در اونجا ماهی به وفور یافت میشه و خیلی هم صیدشون راحت و خوب هست. من بارها رفتم بد نبود خوب بوده ولی خاک ایران، کشور ایران چیز دیگست، اونجا بهتون اجازه نمیدن که هر کاری دلتون خواست با ماهی بکنید.

9- در مورد ویژگی های ماهیگری به صورت نخ دستی شرح کوتاهی بفرمایید.

در ابتدا نخ دستی حمل خیلی راحتی داره، البته خوب من خودم لذت بیشتری با نخ دستی میبرم، البته در کنار دریا خیلی موفق نیستین به خاطر پرتابهایی که میخواهین انجام دهید. من تو رودخونه فقط برای ماهی قزل‌آلا و در دریا برای ترولینگ از لنسر استفاده میکنم.

10- چه نصیحتی برای ماهیگیران تازه کار دارید؟

من ۵۳ ساله دارم ماهیگیری میکنم، تحت هیچ شرایطی خودم رو هنوز ماهیگیر نمیدونم، هیچ وقت هیچ ادعایی در مورد ماهیگیری از خودم بروز نمیدم و میگردم دنبال یک نفر که یه چیزی به من یاد بده، هیچ وقت خودم رو برتر از کسی ندانستم تا الان ولی متاسفانه خیلی چیزا فراموش شده؛ احترام بزرگتر احترام پیشکسوت و اینه فرضا اگه بنده یه جوونی هستم ۱۸ سالمه و یه ماهی بگیرم ۷۰ کیلو ۸۰کیلو... این موضوع باعث نمیشه خودم رو برتر از اون استادی بدونم که ۵۰ یا۶۰ ساله ماهی میگیره.

من از اینا خواهش میکنم به بزرگتر و به پیشکسوت احترام بگذارن، من کوچک همه ماهیگیران ایران هستم ولی متاسفانه میبینم که بعضی از این تازه کارها خودشون رو ماهیگیر میدونن، نه عزیزم....کو تا ما بخواهیم بشیم ماهیگیر، کو تا احمد ستود بخواد بشه ماهیگیر.

ماهیگیری این نیست که من برم یه نخ دست بگیرم و یه ماهی بگیرم ۲۰یا۳۰ کیلو، ماهیگیری خیلی چیزا میخواد معرفت میخواد انسانیت میخواد گذشت میخواد، حسادت اصلا  نباید در وجود ماهیگیر باشه که متاسفانه امروزه هست.

خوب اینا کو؟ آیا هست؟ در وجود جوونایی که امروز ماهیگیر شدن هست؟

من الان ۶۴ سالمه و وقتی لب آب کسایی میان دوستان  ماهیگیر که از من بزرگتر هستن به احترام اونها نخ و قلابم رو جمع میکنم و میگم آقای فلانی ما بفرما بشین اینجا چه اشکالی داره. این نیست که هر کسی یه قلاب دستگیره بره لب آب که من ماهیگیرم. کو تا ما بخواهیم بشیم ماهیگیر و من هنوز خودم رو یک مبتدی میدونم، خیلی مونده من بخوام ماهیگیر بشم.

امیدوارم این دوستانی که تازه کار هستن میان با نخ و قلاب و چوب لنسر و لباس ماهیگیری میکنن تنشون و میان لب آب بعضی چیزا رو یاد بگیرن. احترام به همدیگه احترام به بزرگتر، حسادت نکنن گذشت داشته باشن، مردانگی داشته باشن، نسبت به دیگران احترام بزارن نسبت به خودشون که هر کسی احترام گذاشت به خودش گذاشته.

11- و سخن پایانی؟

برای همه ماهیگیرها آرزوی سلامتی موفقیت در کارشون دارم. واقعا از خدا میخوام که ماهیگیری که میره برای ماهیگیری فکر خوردن ماهی نباشه فکر نابودی ماهی نباشه. ما اول به ماهی احترام بذاریم بعد به خودمون. ماهی هم حق زندگی داره هیچ فرقی با من نداره، من بایستی به ماهی احترام بذارم.

امیدوارم تمام ماهیگیرایی که میرن لب آب مراعات ماهی رو بیشتر از خودشون بکنن، تو طبیعت که میرن به طبیعت احترام بذارن. متاسفانه میبینم که دوستان در کنار قلاب ماهیگیری تفنگ هم میبرن، گنجشک میزنن پرنده ها رو میزنن، خوب برای چی؟ چه دلیلی داره؟ اونا حق زندگی ندارن؟ با تفنگ همه چیز رو نابود میکنن و به طبیعت احترام نمیذارن متاسفانه. میرن یه جا میشینن لجن میزنن به منطقه، خوب این چه کاریه من چی باید بگم آخه؟؟

تشکر میکنم

امیدوارم که همیشه خوش و خرم باشید