تو نمی‌دانی غریوِ یک عظمتوقتی که در شکنجه‌ی یک شکست نمی‌نالد چه کوهی‌ست!تو نمی‌دانی نگاهِ بی‌مژه‌ی محکومِ یک اطمینانوقتی که در چشمِ حاکمِ یک هراس خیره می‌شود چه دریایی‌ست!
تو نمی‌دانی مُردن
وقتی که انسان مرگ را شکست داده است
چه زندگی‌ست!
برای عضویت در خبرنامه ایمیل خود را وارد کنید