سفرنامه ماهیگیری آب شور در خلیج فارس خرداد 94 (قسمت دوم)
سکوی نفتی اردشیر و سکوی نفتی نوروز
حرکت به سوی سکوی نوروز
خوب دوستان عزیز به اینجا رسیدیم که بعد از ساعتها تلاش بی وقفه در جیگینگ شبانه بلاخره یه ماهی بزرگ به من زد و صدای یک کلاچ سنگین سکوت عجیبی رو به قایق تحمیل کرد، من که قشار سنگین کشش رو روی چوبم احساس می کردم سعی کردم در حالت مناسبی برای مبارزه قرار بگیرم و در همین حال نخ از روی اسپول با همون سرعت اولیه درحال باز شدن بود شاید شش یا هفت ثانیه ! که ناگهان کشش قطع شد، من با توجه به تجربه های گذشته فکر کردم ماهی تغییر جهت داده و برای حمله به نخ در حال بالا اومدن هست پس با سرعت زیاد شروع به جمع کردن نخ شدم ولی دریغ که با درگ فوق العاده استلا سی هزار طعمه جیگ در عرض چند ثانیه به سطح آب رسید و از ماهی خبری نبود!!! بعد از وارسی طعمه مسئله عجیبی دیدم و اون صاف شدن قلاب سه شاخ دریایی سایز صفر هفت بود که عکس رو برای شما خواهم گذاشت، من همیشه سه شاخ طعمه های جیگ رو با نمونه بسیار محکم فرانسوی که در جنوب ایران برای صیادی در دسترس هست عوض می کنم که با اینکه بعد از هر برنامه به شدت زنگ می زنه و باید تعویض بشه ولی صاف بشو نیست، اینبار برای اینکه این طعمه مارک معتبری مثل دایوا داشت و از خارج از ایران از یک مغازه معتبر با قیمت گرونی خریده بودم عوضش نکردم و نتیجش به قیمت از دست دادن یک ماهی غول پیکر و نابود شدن روحیه کل تیم تموم شد!
خلاصه بعد از این اتفاق دیگه هیچ صدایی نه از قایق ما و نه از قایق های کناری که حدودهفت هشت  تا بودن در نیومد و البته انرژی و روحیه ما برای اجرای تکنیک های ترکیبی هم کاهش پیدا کرد و شب اول با شکست کامل به صبح رسید!
 صبح روز بعد حدود ساعت پنج و نیم صبحانه خوردیم و با پیشنهاد ناخدا شاهرخ سکوی اردشیر رو به قصد سکوی نوروز در فاصله هجده مایلی ترک کردیم.
 یک ساعت بعد یعنی حدود هفت صبح به نوروز رسیدیم و در کنار یکی از سکوهای مشعل دار کوچیکش که کلا شامل یک مشعل فندک مانند بود توقف کردیم و با منظره ی بی نظیری از تجمع حشینه ها (ساردین و سایر ماهی های کوجیک تر) روبرو شدیم شاید ده ها میلیون ماهی کوجیک در دسته های بزرگ در حال گردش بودن و ماهی های شکارچی هم از پایین به اونا حمله می کردن و باعث پرش دسته ای ماهی های کوجیک به بیرون آب می شدن، با دیدن این مناظر به سرعت وسایل اسپینینگ رو سر هم کردم و اولین پرتاب رو انجام دادم که به اولین حمله منجر شد، فیلمی که براتون گذاشتم از همین لحظات هست، چیزی که اتفاق افتاد تا بحال تجربه نکرده بودم! تقریبا هر پرتاب با حمله روبرو می شد ولی مشکل اینجا بود که اکثر ماهی های حمله کننده در حدودپنجاه تا شصت و پنج سانتیمتر طول داشتند و من خوشبینانه از بزرگترین سایز پایرها و لور ها استفاده کرده بودم و از اون بدتر اینکه سایز قلابها همه سه شاخ صفر پنج دریایی بود و باعث شده بود که سه شاخ ها از تیزی لازم برای فرو رفتن در دهن استخانی ماهی های مهاجم روی سطح آب برخوردار نباشن و حمله ماهی ها باعث پرتاب شدن طعمه و ماهی مهاجم به بیرون از آب می شد ولی ماهی به قلاب نمی افتاد! چیز جالبتر این بود که در بعضی از موارد بعد از اینکه ماهی مهاجم حمله می کرد ولی به قلاب نمی افتاد چهار پنج متر جلوتر حمله بعدی اتفاق می افتاد و تعداد حمله ها به سه بار برای یک پرتاب هم رسید!!!
 خلاصه چهار پنج باری هم ماهی به قلاب افتاد ولی به همون دلیل تیز نبودن و خوب جا نیوفتادن قلاب ها موفق به بیرون آوردن هیچ ماهیی نشدیم و همه ی ماهی ها فرار کردن در این میون یه طعمه دایو کننده کم عمق کوچیک راپالا سفید با خط های نارنجی پیدا کردم که شاید از خریده شدنش 7-8 سال می گذشت و راستش برای ترولینگ خریده بودم(در بی اطلاعی محض) و بزودی فهمیده بودم که سایزش برای ترولینگ خیلی نامناسبه و حتی یک بار هم به آب انداخته نشده بود، اونو به هرزگرد سیم بکسل وصل کردم و به دوستم فرهاد دادم که شانسش رو انتخاب کنه در اولین پرتاب در فاصله ی دور اولین ماهی بهش افتاد و ما که کلی ذوق کرده بودیم داشتیم به اولین صید نزدیک می شدیم که ناگهان یک حمله وحشتناک و پرت شدن یک جسم بزرگ به بیرون از آب ما رو در حیرت فرو برد و ماهی شکار شده و لور و سیم بکسل و همه چی رفت! نمی دونم چی باید بگم! قطعا ناراحت که نبودیم از تعجب و هیجان کف کرده بودیم و بعد از دیدن این صحنه بیخیال اسپینیگ شدیم تا تایم بعد از ظهر و رفتیم سراغ جیگینگ با حشینه ی زنده!
ادامه در قسمت بعدی ...
 ارادتمند آرش امینی