سفرنامه برنامه ماهیگیری فروزان قسمت سوم:

خوب به اینجا رسیده بودیم که ساعت 2 نیمه شب بلاخره اولین باراکودا رو دشت کردیم و هنوز سرگرم صحبت کردن در مورد حواشی اولی بودیم که دومی و سومی و... از راه رسیدند و البته کری خوندن های ما هم به اوج رسیده بود راستش ما در هر برنامه 3 تا مسابقه بین خودمون برگزار می کنیم که 1- اولین ماهی 2-بزرگترین ماهی 3-بیشترین ماهی هست که مورد سوم چند تا تبصره داره اول اینکه ماهی های "کوچکتر از حداقل سورتینگ" که رها سازی می شن، شمرده نمی شن و گربه ماهی آب شور یا به زبون محلی گلو هم که به دلیل استفاده از طعمه طبیعی صید می شه و یه بخشی از صیدش به دلیل تنبلی و بی حرکت موندن طعمه هست یک نمره منفی داره یعنی یک ماهی خوب رو بی اثر می کنه و خلاصه رقابت و کری مفصلی در طول برنامه در جریانه :دی
در یکی از لحظه ها من و 2 تا از رفقا که محمود و فرهاد باشن با هم درگیر بالا آوردن باراکوداهای بزرگتر از یک متر بودیم و هر کدوم با داد و فریاد از نفر کناری می خواست که سر چوبو بگیره اونور که ماهی ها به هم گیر نکنن و با حرارت روی ماهی خودمون متمرکز بودیم، خلاصه با کوچینگ امید و قایق ران این مورد به خیر گذشت و هر 3 ماهی صید شدن راستش چند سال پیش اگه یکی از این ماهی ها رو می گرفتیم 1 ماه از حس افتخارش خوابمون نمی برد و تمام لحظاتش رو تو یه فروم ماهیگیری می نوشتیم و به 500 تا سوال با غرور جواب می دادیم ولی هر سال که می گذره اهداف بزرگتر می شن و نارضایتی از چیزی که بدست اومده بیشتر!
 نارضایتی اون شب البته جدی بود و اونم این بود که با اینکه هر بار برای گرفتن ماهی شیر اقدام می کردیم هیچ خبری نبود و هر بار یه باراکودا بزرگ انگار پیش دستی می کرد.
 گرفتن شیر با روش جیگینگ یه کمی با باراکودا فرق می کنه و هم ارتفاع ار کف بازی طعمه متفاوته و هم نوع شک دادن ها و ما کلا روش جیگ برای شیر رو بکار می بردیم ولی احتمالا باراکوداهای اونشب هوای شیر شدن تو سرشون بود.
در روش جیگینگ برای صید باراکودا معمولا جیگینگ از عمق 60 درصدی نسبت به کف انجام می شه مثلا اگه عمق 100 متر باشه عمق 60 متری عمق نشانه هست و کلا بازی در +-10 متر انجام می شه و شوکها به صورت شک های بلند و فاصله دار و وقفه و غرق 5-6 متری و بعد دوباره وقفه انجام می شه و باراکودا معمولا در زمان ثابت موندن و یا غرق شدن طعمه حمله می کنه و به این مسئله همیشه باید توجه داشته باشیم که باراکودا همیشه از پایین طعمه حمله می کنه.
 در روش جیگینگ برای شیر معمولا عمق بیشتره یعنی بازی از نزدیک کف دریا شروع می شه و دامنش خیلی بلند تره یعنی +-30 متر (این متراژ نسبت به عمق کلی تغییر می کنه) مثلا در اون ناحیه که عمق آب 60 تا 75 متر بود ما در یک دامنه 20 متری جیگینگ انجام می دادیم و برای ماهی شیر شوکها ریزتر و با تعداد خیلی بیشتر انجام می شن و بعد از هر سری شک با سرعت زیاد، 5 متر طعمه را بالا آورده و دوباره شک رو تکرار می کنیم و به این روند تا 5 بار ادامه می دیم بعد از پنجمین بار یک حالت غرق 25 متری تا کف رو داریم بعد 5 متر طعمه را بالا آورده یک سری 5 تایی از شک و بالا کشیدن با سرعت رو دوباره اجرا می کنیم،من برای شک دادن به قصد گرفتن شیر از ترکیب 2 شک بلند و بلافاصله 3-4 شک ریز و یک شک بلند و یه حالت غرق کوتاه و بعد بالا کشیدن سریع استفاده می کنم و هر کسی از بی نظمی هایی در شک دادن در لابلای جیگینگ خودش استفاده می کنه که البته بی تاثیر هم نیست.
مطئنم که با خوندن این توضیحات می تونید تجسم کنید که بعد از 11 ساعت جیگینگ چه بلایی سر آدم میاد و اونم با حالت نشسته روی یک باریکه قایق بدون چیزی برای تکیه دادن و تازه نه برای یک ساعت بلکه 7 ساعت مداوم!
 برای اینکه دچار مشکلات جدی در استخانها و مفاصل و عضلات نشیم یک تفریح جالب رو انتخاب کردیم و اونم گرفتن یه نوع خرچنگ خیلی شبیه به لابستر و به گویش محلی مادر میگو در هر مراجعت از آخر مسیر به اول مسیر بود،هر بار نوبت یه نفر بود که با داد و فریاد قایق رونو راهنمایی کنه که به چپ و راست بره تا با یه چیزی شبیه به توری دسته بلند که باهاش برگها رو از روی آب استخر جمع می کنن و یا به زبون ماهیگیری تر با یه چاک که توری خیلی کوچیک و دسته خیلی بلندی داره این خرچنگها رو از روی آب جمع کنه فردا عکس یکی از این خرچنگها رو که خیلی هم خوشمزه هستند رو براتون می ذارم، البته به این راحتی ها هم نبود و خرچنگها خیلی سریع بودن و به محض متوجه شدن مسیرشون رو عوض می کردن و یا به زیر آب می رفتن و گرفتنشون مکافات می شد ولی تفریح و رفع خستگی خیلی خوبی بود.اینو هم باید اضافه کنم که در تمام این ساعات علاوه بر گرمای کشنده آتتیش مشعل یک صدای دیوانه کننده هم وجود داشت که هیچ وقت عادی نمی شد و دقیقا مثل این بود که یک جت جنگنده دائما در فاصله 50 متری در حال پروازه!
به هر حال کم کم به ساعت 5 صبح نزدیک می شدیم و مجبور شدیم شکست شب اول رو برای نگرفتن ماهی شیر بپذیریم و بریم یه جای دورتر و خنکتر نزدیک یک سکو متفرقه برای صبحانه و فقط 2 ساعت استراحت و آماده شدن برای عملیات بعدی در ساعت 7 صبح یعنی عملیان گرفتن ماهی جش به روش هندل هندی!
به دستور رفقای عزیز اینو تو جای حساس تموم نکردم امیدوارم که مقبول واقع بشه :دی
بقیه در قسمت بعدی
 ارادتمند آرش امینی.